Έλα σε εμένα μες τη σιωπή της νύχτας.
Έλα μες την ομιλούσα σιωπή ενός ονείρου.
......................................
Ω, όνειρο, τόσο γλυκό, πολύ γλυκό,
γλυκόπικρο πολύ
Που το δικό του ξύπνημα θα πρεπε
στον Παράδεισο να γίνει,
όπου οι ψυχές, από αγάπη ξέχειλες
μένουν και συναντιούνται.
Όπου τα μάτια τα ποθοδιψή
Κοιτούν την πόρτα την αργοκίνητη
Που ανοίγει,
την είσοδο επιτρέποντας,
την έξοδο, ποτέ.
............................
.............................
Christina Rossetti
